Κρίσεις Πανικού - Και πως να τις αντιμετωπίσεις!

Και ξαφνικά...νιώθεις ένα άγχος.
Έτσι χωρίς λόγο.
Και αυτή η ξαφνική αδυναμία...ή αίσθηση ζαλάδας? Αδύνατον να συγκεντρωθείς.
Μια αίσθηση οτι δεν μπορείς να πάρεις ανάσα.
Τι ειναι αυτό τώρα?
Τι συμβαίνει?
Πρέπει να πάς στο γιατρό. Ότι ώρα και αν είναι. Μόνο κάποια ασθένεια μπορεί να εξηγήσει αυτά τα συμπτώματα.
Σίγουρα κάτι έχεις...

Ο γιατρός σου λέει οτι δεν έχεις τίποτα όμως. Απίστευτο.
Τι ευχάριστα νέα! Λένε οι γύρω σου.
Τι απατεώνας μ***λάκας με πλαστό πτυχίο! Σκέφτεσαι εσύ.

Και σε λίγες μέρες τα συμπτώματα είναι ξανά εκεί. Είχες δίκαιο. Το ήξερες πως κάτι ήτανε όλο αυτό.
Ξανά στον γιατρό. Και σε άλλο γιατρό. Σε πολλούς γιατρούς. Τι γίνεται όλοι ειναι τόσο άσχετοι?
"Δεν έχεις κάτι παθολογικό". Σου λενε.
Και τι στο καλό εχώ?

Και τότε ακούς πρώτη φορά για τις κρίσεις πανικού...



Τι είναι οι κρίσεις πανικού?

Πρόκυται για μια διαταραχή η οποία μας δίνει συχνά την ψευδαίσθηση κάποιας άλλης οργανικής ασθένειας. Δεν ειναι τυχαίο πως στις πρώτες κρίσεις οι ασθενείς απευθύνονται συνήθως στα επείγοντα περιστατικά πιστεύοντας πως έχουνε κάτι σοβαρό.

Η διάρκεια μιας κρίσης μπορεί να είναι απο μερικά λεπτά εώς και ώρες, χωρίς καμία προειδοποιήση ή κάποιο λόγο που θα μας έκανε γνωστό την αιτία της.
Η μάλλον...μήπως οι κρίσεις παρουσιάζοντε λίγο πριν κοιμηθούμε? Οταν χαλαρώνουμε? Ενώ σκεφτόμαστε?
(Θα το δούμε παρακάτω αυτό!)

Οι κρίσεις απο μόνες τους, δεν είναι λίγοτερο σοβαρές επειδή δεν ειναι κάτι οργανικό.
Αντίθετα ειναι εξίσου σοβαρές και μπορεί να μειώσουνε δραματικά το επίπεδο ποιότητας στην ζωή κάποιου. Ο φόβος πως μια κρίση μπορεί να μας πιάσει οπουδήποτε
είναι αρκετό για να μια συνεχόμενη ανασφάλεια ή ακόμα και για να κρατήσει κάποιον με κρίσεις πανικού μακρυά απο δραστηριότητες που αγαπάει όπως το να πάει σινεμά, να βγεί με τους φίλους του έξω ή να πάει κάποια εκδρομή κτλ.

Οι κρίσεις πανικού ξεκινάνε στην ηλικία των 20-40, συνήθως έχουνε διάρκεια χρόνων ενώ η συχνότητα τους δεν ειναι συγκεκριμένη. Μπορεί δηλαδή νε εμφανίζονται σπάνια ή πολύ συχνά.

Όταν κάποιος παρουσιάζει τουλάχιστον 4 επεισόδια πανικού μέσα σε ένα μήνα τότε μιλάμε για κρίσεις πανικού.

Τα συμπτώματα αυτά μπορεί να είναι :

Τρέμουλο, ρίγος, ιδρώτας, ταχυκαρδία, ναυτία, νευρικότητα, πόνο στο στήθος, αίσθημα πνιγμού,
αίσθηση πόνου στην γλώσσα, αίσθηση ασφυξίας, μούδιασμα, αδυναμία, τάσης λιποθυμίας.

Συνήθως κάποιος με κρίσεις πανικού παρουσιάζει κάποια απο τα παραπάνω συμπτώματα μαζί.
Το πλέον και πιο σημαντικό ειναι ο ασθενής να αποκλείσει μαζί με τον γιατρό του κάποια άλλη πιθανή οργανική ασθένεια ωστε να εστιάσει την προσοχή του στο πραγματικό του πρόβλημα.
Κάποιος που έχει κρίσεις πανικού, του είναι δύσκολο να καταλάβει πως όλα αυτά τα συμπτώματα ανήκουνε σε κάποια ψυχική διαταραχή και όχι σε κάποια ασθένεια.


Γιατί παθαίνω κρίσεις πανικού?

Οκ ας δούμε μαζί ένα παράδειγμα.
Ή μάλλον ας πούμε μια ιστορία γιατί μας αρέσουνε οι ιστορίες!
Υπάρχει μια χώρα που λέγεται "Σκέψεις".
Είναι πολύ ενδιαφέρον χώρα κατατάλλα.
Η χώρα "Σκέψεις" χωρίζεται με ένα τοίχος στα δύο.
Σε δύο περιοχές.
Πρόκυται για την περιοχή " Συνείδητο" και την περιοχή "Ασυνείδητο".
Στην περιοχή συνείδητο ζούνε όλοι οι άνθρωποι που είναι εντάξει με τους νόμους αυτού του κράτους. Δεν προκαλούνε διαταραχές,
δεν προκαλούνε προβλήματα και οι κινήσεις τους ειναι πάνω κάτω ελεγχόμενες απο την κυβέρνηση αυτής της χώρας που λέγεται
"Εγκέφαλος".
Στο περιοχή "ασυνείδητο" ζούνε ταραξίες. Ενοχλητικοί άνθρωποι, που προκαλούνε φόβο και δυσάρεστα συναισθήματα στους ανθρώπους της περιοχής του "συνείδητου".
Η περιοχή συνείδητο φυλάσεται απο την περιοχή ασυνείδητο απο φρουρούς. Όταν οι φρουροί καταλάβουνε πως κάποιος απο την
περιοχή του ασυνείδητου πάει να μπεί στην περιοχή του συνήδειτού, πέφτει συναγιαρμός. Τους συλαμβάνουνε και τους γυρίζουνε πίσω. Τι αναστάτωση φυσικά για την περιοχή του συνείδητου που παραλίγο κάποιος να μπεί στην περιοχή τους.

Τώρα που το ξανασκέφτομαι η ιστορία μου δεν μου άρεσε και τόσο οπότε προτείνω να την κάνω πιο ενδιαφέρον.

Ας ξαχάσουμε λοιπόν την χώρα και ας μείνουμε μόνο στο όνομα της.
"Σκέψεις".
Στις σκέψεις μας δηλαδή.
Ένα μέρος των σκέψεων μας λοιπόν το φυλάμαι στο συνείδητο.

Τι ειναι το συνείδητο?
Ένα τμήμα της "ψυχικής λειτουργίας" όπου είμαστε ενήμεροι όλες τις στιγμές για το τι μας συμβαίνει.
Εκεί υπαρχουνε όλες οι συνειδητές σκέψεις μας, τα συναισθήμτα μας και η ήδια η αντίληψη μας.

Ένα άλλο μέρος των σκέψεων μας φυλάσεται στο ασυνείδητο.

Τι ειναι το ασυνείδητο?
Ιδέες, αναμνήσεις, φαντασία πολλές φορές, κακές παλιές σκέψεις, στιγμές που μας είχανε φέρει σε δύσκολη θέση, μια στιγμή
απο κάποια ταινία που μας είχε τρομάξει και γενικώς γεγονότα έξω από τη συνειδητή αντίληψη που δεν μπορούν να γίνουν συνειδητά με εστιασμό της προσοχής μας σ' αυτά.

Το ίδιο το μυαλό μας, προκυμένου να μας προστατέψει απο όλα αυτά τα δυσάρεστα συναισθήματα, (όπως η θύμηση ενός παλιού
καβγά των γονιών μας, οι λεπτομέρειες κτλ) τα απωθεί. Διώχνει όλες αυτές τις αναμνήσεις έξω απο την ενημερότητα μας.
Αποθηκεύονται δηλαδή στο ασυνείδητό μας και εκεί ειναι ασφαλής απο την συνείδηση μας.

Πολλές φορές όμως χαλαρώνουμε και το ασυνείδητο έχει πιο εύκολη πρόσβαση στο συνείδητο.
Όσο είμαστε ξύπνιοι, αυτό δεν είναι εύκολο.
Πριν προλάβουνε να επαναφέρουνε στην μνήμα μας
κάποια παλιά δυσάρεστη κατάσταση, σκέψη ή στιγμή μας, τότε ένας μηχανισμός ενεργοποιείται ο οποίος μας τραβάει την προσοχή.

Οι κρίσεις πανικού. Ψεύτικα συμπτώματα τα οποία συνδέουμε με κάποια ασθένεια.
Έτσι εστιάζουμε σε αυτά τα συμπτώματα, "στο τι μας συμβαίνει" και ξεχνάμε οποιαδήποτε άλλη σκέψη μας.

Στην ουσία λοιπόν, οι κρίσεις πανικου ειναι ο μηχανισμός που ενεργοποιεί το μυαλό μας όταν ασυνείδητα στοιχεία μπορούν να φθάσουν στο συνείδητο μας.

Όλο αυτό συμβαίνει για το καλό μας όσο περίεργο και αν μας φαίνεται.
Το μυαλό μας προτιμάει να μας τραβήξει την προσοχή
με τέτοια συμπτώματα παρά να επαναφέρει στην μνήνη του συνειδητού μας δυσάρεστες καταστάσεις.

Μόνο με αυτό τον τρόπο το ασυνείδητο εισβάλει στο συνείδητο?

Ε οχι βέβαια...επειδή ειναι ασυνείδητο δεν ειναι και χαζό!
Αντίθετα μάλιστα. Το ασυνείδητο εισβάλει στο συνείδητο όταν κοιμόμαστε όπου το μυαλό μας είναι ελεύθερο σε κάθε σκέψη μας.

Τι συμβαίνει τότε?
Θα το περιγράψω όσο πιο απλά και κατανοητά γίνεται.
Έαν μια δυσάρεστη ανάμνηση προσπαθεί να εισέλθει στις συνειδητές σκέψεις μας, τότε και πάλι το μυαλό μας προκυμένου να μας προφυλάκει θα τις μεταφράσει σε εμάς διαφορετικά.
Μερικές φορές βλέπουμε κάτι πολύ περιέργα όνειρα.
Να για παράδειγμα οτι είμαστε σε ένα πάρτυ που όλου πίνουνε ένα πράσσινο χυμό και εσύ μαλώνεις με την δασκάλα σου στο σχολείο γιατί αυτή σε χτύπησε μπροστά σε όλους.

Όταν ξυπνάς αναρωτιέσαι τι νόημα είχε όλο αυτό το όνειρο.
Προφανώς κανένα αλλα...αν κάτσεις και το αναλύσεις, να το σκεφτείς πιο καθαρά ίσως να βρείς το πραγματικό νόημα.
Γιατί αυτό το όνειρο ήτανε οι σκέψεις του ασυνείδητου που το μυαλό σου, σου έδωσε ¨με μάσκες¨ για να μην σε τρομάξει.
Στην ουσία το όνειρο μπορεί να ήτανε η ανησυχία σου γύρω απο ένα καβγάς που είχες χθές με την καλύτερη σου φίλη.
Που η μαμά της είναι δασκάλα (στο όνειρο η πληροφορία ήτανε εώς μια δασκάλα που είχες παλιά και σε σφαλιάρισε) και όταν
μαλώσατε φορούσε ένα πράσσινο μπλουζάκι ( στο όνειρο ήτανε ένας πράσσινος χυμός).

Δεν ειναι εύκολο να γίνει μια ανάλυση ονείρου έτσι απλά.
Αλλα θα σε βοηθήσει να καταλάβεις την ουσία του πραγματικού μηνύματος που ήθελε να σου δώσει το μυαλό σου.
Τα όνειρα πολλές φορές, κρύβουνε ένα μήνυμα πολλών χρόνων πίσω.

Πιο απλά τα ονειρά μας ή τα συμπτώματα μιας κρίσης πανικού είναι η μεταμφιεσμένη μορφή την οποία παίρνει το απωθημένο
ασυνείδητο συγκρουσιακό υλικό που επανέρχεται στο συνειδητό.

Για να σταματήσουνε λοιπόν οι κρίσεις πανικού, το πλέον και πιο σημαντικό ειναι να κατανοήσουμε το πραγματικό πρόβλημα μας.
Ποιες σκέψεις ειναι εκείνες που ενεργοποιούνε τον μηχανισμό της κρίσης πανικου?

Πολλές φορές μπορούμε να το καταφέρουμε μόνοι μας, όμως δεν ειναι πάντα εύκολο.
Σίγουρα ειναι πολύ σημαντικό αν τα καταφέρουμε μόνοι μας με μια πραγματική αναζήτηση μέσα μας, όμως βρίσκω
πολύ έξυπνο να ζητήσουμε την βοήθεια ενός ειδικού ο οποίος θα μπορέσει μέσω συζήτησης μαζί μας να μας βοηθήσει να οργανώσουμε τις σκέψεις μας και να βρούμε την πραγματική αιτία του προβλήματος μας.


Οι κρίσεις πανικού λοιπόν είναι κάτι το οποιό μπορούμε ξεπεράσουμε!