Φοβίες και πως να τις αντιμετωπίσουμε!!!

Οκ ας το παραδεχτούμε. Όλοι μας φοβόμαστε κάτι. Ανεξαρτήτως φύλλο (Ναι, και οι άντρες έχουν δικαίωμα να φοβούντε τις αράχνες ).
Μέχρι ένα σημείο ειναι απόλυτα φυσιολογικό! Μας δίχνει οτι λειτουργούνε σωστά οι άμυνες μας.
Μερικές φορές όμως ο φόβος μας γίνεται φοβία, και τότε επηρεάζει την ζωή μας, τις σκέψεις μας ή και τις επιλογές μας.
Φυσικά δεν μιλάμε για "φυσιολογικές φοβίες" ( Ναι, το να μην θέλεις να βγείς φωτογραφία χαιδεύοντας μια τίγρη ειναι φυσιολογικό no worries).
Και τοτε τι κάνουμε για αυτό?
Η μάλλον τι ακριβώς φοβόμαστε?


Οι φοβίες μας, έχουνε πάντα μια ψυχολογική αιτία.
Μπορεί να έχει σχέση με κάτι που είχαμε βιώσει κάποτε και μας τρόμαξε (πχ κάποιον τον δάγκωσε κάποτε ένα σκυλί και απο τότε έχει φοβία στα σκυλιά).
Ή η φοβία μας να ειναι και σε μετάθεση.
Όταν δηλαδή κάποια συναισθήματα, ιδέες οι επιθυμίες μας οι οποίες μας προκαλούσανε ένα δυσάρεστο αίσθημα μεταφέρονται απο το αρχικό τους αντικείμενο σε ένα πιο αποδεκτό υποκατάστατο.
Για παράδειγμα σε ένα σπίτι όπου οι γονείς είχανε έντονοι καβγάδες και μετά περιόδους ηρεμίας και μετά και πάλι καβγάδες, τα παιδία ειναι πολύ πιθανό να έχουνε φοβία στην θάλασσα μιας που ειναι κάτι που επίσης μπορούνε να συνδιάσουνε με περιόδους έντασης (κύματα) και με περιόδους ηρεμίας (ήρεμη θάλασσα) πέρνοντας το ερέθισμα απο ένα ντοκιμαντέρ που θα δούνε για την θάλασσα με εικόνες με μεγάλα κύματα για παράδειγμα, και έτσι θα μεταφέρουνε τον πραγματικό τους φόβο για τους καβγάδες των γονιών τους, με μια φοβία που στην ουσία δεν ειναι πραγματική (την θάλασσα) αλλα ικανή για να τους επηρεάζει.

Σημαντικό λοιπόν είναι να καταλάβουμε αρχικά γιατί φοβόμαστε κατι.

Είτε δώσουμε πολύ σημασία σε μια φοβία μας είτε προσπαθήσουμε να την αγνοήσουμε είναι...η τροφή της.
Εάν έχουμε φοβία στις πάπιες (χα!) υπάρχει είτε περίπτωση να ψάχνουνε τα πάντα γύρω απο αυτές για να ξέρουμε τι να κάνουμε σε περίπτωση που βρεθούμε απέναντι απο μια πάπια
(άρα και να καλλειεργούμε την φοβία μας)
Είτε να προσπαθούμε να αποφύγουμε οτιδήποτε έχει σχέση με την φοβία μας. (Άρα να την υπερκτιμάμε.)

Πως να αντιμετωπίσουμε τις φοβίες μας?

Έαν η φοβία μας δεν ειναι σε φάση μετάθεσης, δηλαδή μεταφορά της αληθινής φοβίας σε κάποια άλλη, τότε ο πιό σωστός τρόπος ειναι να προσπαθήσουμε να την αντιμετωπίσουμε μέχρι να νιώσουμε το άγχο μας να υποχωρεί.
Όχι φυσικά βλέποντας την φοβία μας σαν εχθρό μας,
(μια επιθετική στάση είναι λανθασμένη και ανώφελη) αλλά με μεθοδικό τρόπο. Οι ειδικοί πιστεύουνε στην σταδιακή έκθεση στο φόβο, και τονίζουν ότι είναι προτιμότερο να ξεκινήσει κάποιος από φωτογραφίες του αντικειμένου ή της κατάστασης που τον φοβίζει και αργότερα να έρθει σε σύγκρουση με το πρόβλημα.

Έτσι αμέσως αποκτάμε μια εμπειρία που ήτανε αντίθετη με την αντίληψη μας γύρω απο τον φόβο μας.

Έαν η φοβία μας όμως είναι αποτέλεσμα μιας τεχνικής του ασυνείδητου μας για να μας προστατέψει απο το πραγματικό πρόβλημα μας, τότε ακόμα και άν καταφέρουμε να την ξεπεράσουμε πιθανόν το ασυνείδητο μας θα δημιουργήσει μια καινούρια.
Αρχικά λοιπόν πρέπει να βρούμε απο που ξεκίνησε όλο αυτό.
Γιατί φοβόμαστε τα μεγάλα κύματα για παράδειγμα, έαν ποτέ δεν είχαμε μια εμπειρία στα κύματα?
Τι συσχετισμό κάνει το μυαλό μας με την εικόνα ενός μεγάλου κύματος και τις σκέψεις μας?
Πώς μπορούμε να βρούμε την αιτία του φόβου μας?

Η βοήθεια ενός ειδικού ειναι σημαντική σε κάποιες περιπτώσεις καθώς θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε την αιτία του προβήματός μας.